Καλησπέρα κύριοι συνδικαλιστές μας.
Σε λίγο καιρό θα αρχίσετε τα τηλέφωνα και τις βόλτες αριστερά και δεξιά και θα τάζετε ... Μήπως πρέπει κάποια στιγμή να αφήσουμε τα λόγια τα ψεύτικα και τα μεγάλα; Λέω μήπως; Γιατί σήμερα είναι αδήριτη ανάγκη να αναδειχθούν τα πραγματικά προβλήματα που μας απασχολούν και δυστυχώς είναι πάρα πολλά:
α. Προσχολική αγωγή. Παραμένουν 60.000 προνήπια εκτός νηπιαγωγείων και η Υπουργός Παιδείας επέτρεψε τη λειτουργία νηπιακών τμημάτων στους παιδικούς σταθμούς παρά τις δεσμεύσεις της για το αντίθετο.
β. Ανυπαρξία Αντισταθμιστικής Αγωγής (παράλληλη στήριξη, τμήματα ένταξης, τμήματα υποδοχής).
γ. Δραματική περικοπή των επιχορηγήσεων των σχολικών επιτροπών με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν στα λειτουργικά τους έξοδα.
δ. Αποδόμηση όλων όσων ισχυρίζεται η Υπουργός για λιγότερα κενά. Τα λιγότερα κενά προκύπτουν από τη λειτουργία των 800 σχολείων νέου τύπου, συμπτύξεις τμημάτων, υποβιβασμούς σχολείων, μετακινήσεις μαθητών, βίαιη αναστολή των αποσπάσεων συναδέλφων μας στο εξωτερικό, μη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών και υπερπληθή τμήματα που υποβαθμίζουν την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
ε. Το ενιαίο μισθολόγιο που προτείνει η κυβέρνηση προβλέπει έσοδα στον κρατικό προϋπολογισμό της τάξεως των 2,7 δις και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε περικοπές μισθών.
στ. η εξίσωση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης πλήττει βάναυσα όλους τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.
