Σε όλο το χρονικό διάστημα που ακολούθησε, οι ίδιες οι σχολικές μονάδες, οι σύλλογοι εκπαιδευτικών και οι Γενικές τους Συνελεύσεις ανέδειξαν σε όλο τους το φάσμα την υποκρισία που διατρέχει κι αυτήν την ενέργεια του Υπουργείου, τα τεράστια παιδαγωγικά θέματα που θα έπρεπε να έχουν συζητηθεί καθώς και τον «αποφασίζουμε και διατάσουμε» χαρακτήρα που αποπνέει ο ορισμός των σχολείων αυτών.
Η συνάντηση του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου επιβεβαίωσε, δυστυχώς, όλους τους ενδοιασμούς και τις ανησυχίες αποκαλύπτοντας τις πραγματικές προθέσεις πίσω από τις μεγαλόστομες εξαγγελίες.
Το «χωρίς δαπάνη του κρατικού προϋπολογισμού» είναι αυτό ακριβώς που διαβάζουμε. Το Υπουργείο δεν έχει σκοπό να ξοδέψει τίποτα απολύτως πέρα, φυσικά, από ότι χρηματοδοτεί το ΕΣΠΑ. Γιατί αν υπάρχει έστω κι ένας που δεν το έχει αντιληφθεί, όλες οι «παιδαγωγικές» παρεμβάσεις γίνονται με βάση το τι μπορεί να πληρώσουν τα κοινοτικά κονδύλια κι όχι με βάση τις ανάγκες των μαθητών.
Σ΄ αυτήν ακριβώς τη διάσταση θα κινηθεί και ο τρόπος εξεύρεσης των εκπαιδευτικών που απαιτεί το πρόγραμμα. Όλες οι θέσεις που «δημιουργούνται» και χρειάζονται, πέραν των δασκάλων, εκπαιδευτικούς, θα καλυφθούν με γνώμονα τις ώρες που πλεονάζουν στη Β΄/θμια Εκπαίδευση. Κάτω από αυτό ακριβώς το πρίσμα επιλέχθηκαν τα αντικείμενα τα οποία επιβάλλονται στους μαθητές των σχολείων αυτών.
Το σημαντικότερο όμως για το Υπουργείο είναι η εξοικονόμηση δασκάλων σε μια χρονιά τραγικής μείωσης των προσλήψεων και μαζικών συνταξιοδοτήσεων. Το μεγάλο «πλεονέκτημα» του τύπου αυτού σχολείου είναι το ότι χρειάζεται μόνο έναν δάσκαλο για τις ώρες μετά τις 2 το μεσημέρι. Οι υπόλοιποι που ως τώρα εργάζονταν στα ολοήμερα τμήματα θα καλύπτουν ανάγκες του πρωινού προγράμματος στο σχολείο τους ή σε άλλα σχολεία στα οποία θα μετακινούνται ως υπεράριθμοι. Μελετώντας προσεχτικά το πρόγραμμα εύκολα φαίνεται κι ο λόγος που δεν εφαρμόζεται σε μικρότερα σχολεία όπου εργάζεται μόνο ένας δάσκαλος στο ολοήμερο.
Δεν απασχολεί καθόλου την πολιτική ηγεσία το γεγονός το ότι αντί να κινείται προς την κατεύθυνση του Ενιαίου Σχολείου, δημιουργεί έναν ακόμη τύπο σχολείου. Αν, όπως λέει το Υπουργείο, τη μεθεπόμενη σχολική χρονιά λειτουργήσουν και 160 «νέα πιλοτικά» σχολεία, θα έχουμε:
28 πιλοτικά που λειτουργούν από το 1998 και σύμφωνα με την πολιτική ηγεσία «είναι πολυδάπανα» και τώρα γίνεται αποτίμηση της 12ετούς λειτουργίας τους στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Τα 160 νέα πιλοτικά (που ενδέχεται να συμπεριλάβουν και τα προϋπάρχοντα 28).
Τα 800 σχολεία «ενιαίου αναμορφωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος».
Τα σχολεία διευρυμένου ωραρίου.
Τα σχολεία που δεν έχουν καθόλου ολοήμερο πρόγραμμα.
Αντιμετωπίζει με ανησυχητικά επιφανειακό τρόπο, η πολιτική ηγεσία, όλες τις επιστημονικές ενστάσεις για την είσοδο της ξένης γλώσσας από την Α΄ τάξη, για τον τρόπο εισαγωγής της πληροφορικής, για το πλήθος των εκπαιδευτικών αντικειμένων καθώς και την επιβολή της παραμονής ως τις 2μ.μ. Χρησιμοποιεί το παράδειγμα κάποιων μόνο χωρών αγνοώντας τι γίνεται σε άλλες και δεν προβληματίζεται για το ότι ακόμη και στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο το πρόγραμμα αρχικά καταψηφίστηκε!!!
Αρνείται, η πολιτική ηγεσία, να δει τα κτηριακά προβλήματα των σχολείων που με αριθμητικά και μόνο κριτήρια επέλεξε να «αναμορφώσει» καθώς και τα προβλήματα που διογκώνει η υποχρηματοδότηση των σχολείων, συνεπής στη διαχρονική τακτική της εγκατάλειψης της δημόσια, δωρεάν παιδείας.
Η Δ.Α.Κ.Ε./Π.Ε. στήριξε και στηρίζει το Ολοήμερο Σχολείο με όρους Παιδείας. Ένα σχολείο που θα σέβεται τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών και θα λειτουργεί στην κατεύθυνση της ολόπλευρης ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους. Σ΄ αυτήν την κατεύθυνση καλεί και το Υπουργείο Παιδείας ν’ αποφασίσει επιτέλους να κινηθεί. Ο εκπαιδευτικός κόσμος έχει εκφράσει την αντίθεσή του στη αβασάνιστη κι επιπόλαιη επιβολή ενός ακόμη τύπου σχολείου που δε θα βάλει ούτε ένα λιθαράκι για το καλό της εκπαίδευσης αλλά αντίθετα θα διογκώσει τα πάρα πολλά προβλήματά της.
