Ο καθένας με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια…

Το Υπουργείο Παιδείας με τις υπ’ αριθμ. Φ.3/609/60745/Γ1/28-5-2010 και Φ.12/620/61531/Γ1/31-5-2010 αποφάσεις του, ορίζει αφενός τα 800 Δημοτικά Σχολεία στα οποία θα εφαρμοστεί ένα «ενιαίο, αναμορφωμένο πρόγραμμα με βάση τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών» και αφετέρου το ωρολόγιο πρόγραμμα που θα ισχύσει στα σχολεία αυτά.
Εύλογα είναι τα ερωτήματα που γεννιούνται από τα κείμενα των αποφάσεων αυτών:
Με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή αυτών των 800 σχολικών μονάδων; Είναι αλήθεια ότι παρόλο που αρκετά 12/θεσια σχολεία σε όλη την επικράτεια, με αποφάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων, είχαν αρνηθεί τη συμμετοχή τους στο «πιλοτικό πρόγραμμα του Νέου Σχολείου» εκτιμώντας ότι η κτηριακή και υλικοτεχνική τους υποδομή δεν ήταν επαρκής, τώρα τα σχολεία αυτά εντάσσονται στην απόφαση αυτή;
Ποια έρευνα έδειξε ότι η μέχρι τώρα κατανομή των 25 ωρών για τις Α΄ και Β΄ τάξεις, 30 ωρών για τις Γ΄ και Δ΄ τάξεις και 32 ωρών για τις Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεις δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των μαθητών; Ποιος καθορίζει και με βάση ποιες επιστημονικές μελέτες ότι το παιδί των 6 χρονών που πάει για πρώτη φορά στο δημοτικό σχολείο είναι παιδαγωγικά ορθό να παραμένει στο σχολείο μέχρι τις 2 το μεσημέρι;
Ποιος θα διδάσκει τις δύο ώρες ΤΠΕ που προβλέπονται στο νέο ωρολόγιο πρόγραμμα (2 ώρες για κάθε τάξη);
Αναφέρει το πρόγραμμα ότι η μία επιπλέον ώρα στη Γλώσσα θα διατίθεται στις Α΄ και Β΄ τάξεις για την ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων. Γιατί όχι και στις άλλες τάξεις; Θεωρούν οι εμπνευστές του προγράμματος ότι με αυτή την προσθήκη μόνο στις πρώτες δύο τάξεις, που ακόμα το μαθητής βρίσκεται στα πρώιμα στάδια της κατάκτησης των μηχανισμών ανάγνωσης και γραφής, θα λυθεί το θέμα της καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας;
Αναφέρει η απόφαση για το ωρολόγιο πρόγραμμα: «Το μάθημα των Εικαστικών διδάσκεται από το δάσκαλο της τάξης, εφόσον δεν υπάρχει εκπαιδευτικός αντίστοιχης ειδικότητας». Αλήθεια, δεν γνωρίζουν οι επαΐοντες ότι δεν έχει γίνει διορισμός ειδικότητας καλλιτεχνικών στην Π.Ε.;
Στη σελ. 4 αναφέρει στο σημείο για τη δημιουργία τμημάτων διδασκαλίας της δεύτερης ξένης γλώσσας «Σε απομονωμένα σχολεία…». Από πότε τα 12/θέσια σχολεία με τον μεγαλύτερο μαθητικό πληθυσμό μπορεί να είναι και απομονωμένα;
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η επιλογή των γνωστικών αντικειμένων που θα εντάσσονται στο Ολοήμερο Πρόγραμμα μιας και σε αυτή την επιλογή συνυπολογίζονται και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, οι προτιμήσεις των γονέων, η υπάρχουσα υλικοτεχνική υποδομή και οι πλεονάζουσες ώρες(!!!)
Πώς σκοπεύει το Υπουργείο να καλύψει τη γνωστική διαφορά που ενδεχόμενα δημιουργηθεί μεταξύ των μαθητών που θα διδάσκονται ξένη γλώσσα στο ολοήμερο και σε αυτούς που θα παρακολουθούν το πρόγραμμα μέχρι τις 2 το μεσημέρι;
Γιατί το Υπουργείο δημιουργεί σχολεία δύο ταχυτήτων; Γιατί όλοι οι μαθητές των 11/θεσίων και κάτω σχολείων, που κατά κανόνα είναι και σε μικρότερα αστικά και αγροτικά κέντρα, αποκλείονται; Γιατί δεν επιλέχθηκαν και σχολεία μικρότερης οργανικότητας ώστε μετά από πιλοτική εφαρμογή να εξαχθούν συμπεράσματα και να αναδειχθούν οι όποιες δυσκολίες πριν την πλήρη εφαρμογή του προγράμματος;
Πώς θα εφαρμοστεί αυτό το πρόγραμμα; Λογικό, είναι να χρειαστεί το Υπουργείο εκπαιδευτικούς για να διδάξουν τις παραπάνω ώρες. Και ρωτάμε καλοπροαίρετα: «πώς θα γίνει όμως αυτό χωρίς να προσλάβει τον απαιτούμενο αριθμό δασκάλων και εκπαιδευτικών ειδικοτήτων;» μιας και όπως δηλώνεται ρητώς από τις αποφάσεις αυτές δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού; Πώς θα λειτουργήσουν όταν υπάρχει ειλημμένη απόφαση για δραστική μείωση των διορισμών, τόσο μόνιμων όσο και αναπληρωτών;
Στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, τόνισε ότι όλα γίνονται με μια νέα φιλοσοφία του ολοήμερου προς την κατεύθυνσης της δημιουργίας ενιαίου σχολείου σε αντιδιαστολή με το ολοήμερο που υπάρχει μέχρι σήμερα. Αλήθεια, πως υπηρετείται η ιδέα του ενιαίου όταν προβλέπεται αποχώρηση των μαθητών στις 14:00, στις 15:30 – 15:40, στις 16:15 και στις 17:00; Πώς θα δημιουργηθούν και πώς θα λειτουργήσουν τα τμήματα με τόσες αποχωρήσεις μαθητών; Μήπως, τελικά, ο σκοπός τους είναι η δημιουργία τμημάτων μετά τις 14:00 με τη μορφή παιδοφυλακτηρίου;
Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι οι εμπνευστές και σχεδιαστές αυτών των μέτρων ζουν σε κάποια εικονική πραγματικότητα. Δε λαμβάνουν υπόψη τους τις θέσεις του κλάδου των εκπαιδευτικών της Π.Ε. για την αναμόρφωση και αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης. Και προχωρούν σε μέτρα αποσπασματικά τα οποία, σε καμιά περίπτωση, δε συμβάλλουν στην ποιότητα της εκπαίδευσης.